آمریکا در واقع توسط اروپایی‌ها کشف نشد، بلکه توسط سرگردان کریستوفر کلمبوس در سال 1492 کشف شد. کلمبوس، که از سوی ملکه اسپانیا حمایت می‌شد، به دنبال یافتن مسیری غربی به هند بود، اما به جای آن، به خاطر خطاهای ناوبری، به سواحل امریکا رسید. هرچند قبل از آمریکا، خرده جزایر و تمدن‌های بومی در این منطقه وجود داشتند، اما کشف اروپایی‌ها باعث آغاز دوران استعمار اروپا در آمریکا شد.
کریستوفر کلمبوس
کریستوفر کلمبوس (Christopher Columbus) یک جهانگرد و کاشف اهل ایتالیا بود که در دورۀ قرن پانزدهم فعالیت می‌کرد. او به عنوان کاشفی شهیر در تاریخ شناخته می‌شود به دلیل آنکه با سفرهای خود به سفرهای کولمبوسی، که نخستین تماس تجاری دائمی بین اروپا و آمریکا را برقرار کرد، به همکاری بین قاره‌های جهان پایان داد.
کلمبوس و ملکه اسپانیا
کلمبوس در سال ۱۴۹۲ توافقی با پادشاه و ملکه اسپانیا، فردیناند و ایزابلا برای پشتیبانی مالی از سفرهای خود به سرزمین‌های جدید بست. در نتیجه، در سال ۱۴۹۲ به سرزمینی که امروزه به عنوان جزایر بحرانی وست ایندیز شناخته می‌شود رسید. او در سفرهای بعدی به سواحل آمریکای جنوبی و شمالی هم سر بزنید.
کشف قاره آمریکا
اگرچه کلمبوس در زمان خود معتقد بود که به هند سفر می‌کند، اما در واقعیت او قارهٔ آمریکا را کشف کرده بود. این کشف، پیامدهای بزرگی برای تاریخ، فرهنگ و جغرافیای جهان داشت و منجر به شروع عصر جدید کشف و استعمار قاره‌های جدید شد.
در پی کشف آمریکا
کشف کلمبوس باعث شروع دورهٔ استعمار اروپایی در آمریکا شد و به توسعهٔ امپراتوری‌های کولنیال غربی، افزایش تجارت بین المللی و انتقال مواد و فرهنگ بین دو قاره کمک کرد. اما همچنین باعث استعمار، تبادلات ناخواستهٔ بیماری‌ها و تمردات بومیان در برابر استعمارگران شد.
مهم ترین سفر های کلمبوس
مهمترین سفرهای کلمبوس شامل چهار سفر اصلی به آمریکا (بین سال‌های 1492 و 1504) و سفرهای بعدی به مناطق دیگر نظیر آماسون و خلیج پیری، جزایر ژامائیکا و ترینیداد، و سفر آخر به ساحل طولانی آمریکا بود.
پایان سکونت انسان ها
کلمب در آگوست 1492 کاستیل را با سه کشتی ترک کرد و در 12 اکتبر به قاره آمریکا رسید و به دوره سکونت انسان در قاره آمریکا پایان داد که اکنون به عنوان دوران پیش از کلمبیا شناخته می شود. محل فرود او جزیره ای در باهاما بود که توسط ساکنان بومی آن به نام Guanahani شناخته می شود.
تغییرات مهم بعد از کشف قاره آمریکا
بعد از کشف قاره آمریکا توسط کریستوفر کلمبوس در سال 1492، رویدادها و تغییرات مهمی در تاریخ جهان روی داد. در زیر تعدادی از این رویدادها را برای شما ذکر می‌کنم:
- جهانگردی‌های بزرگ: کشف آمریکا منجر به جهانگردی‌های بزرگی شد. جهانگردانی مشهور مانند آمریگو وسپوچی، فرناندو ماگلان و دیگران به خاطر کشف ناحیه‌های جدید و پیمودن مسیرهای تجاری جدید به ثروت و توسعه اقتصادی کمک کردند.
- استعمار: کشورهای اروپایی مختلف به سرعت شروع به استعمار و استخراج منابع طبیعی در آمریکا کردند. این استعمار به طور گسترده باعث تغییر سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در ناحیه شد.
- انتقال بیماری‌ها: با رابطه نزدیک بین سرزمین قدیمی و جدید، بیماری‌های اروپایی مانند آفتاب‌سوختگی، آنفلوآنزا و تیفوس در آمریکا منتشر شدند و به گسترش واگیردن عمده‌ای از سکانسان بومی منجر شدند.
- تبادل فرهنگی: کشف آمریکا سبب تبادل فرهنگی بین اروپایی‌ها و سکانسان بومی شد. این تبادل فرهنگی در زمینه‌های هنر، آشپزی، ادبیات و علم بوده و همچنین به خلق ترکیبی از برخی موارد مثل زبان انگلیسی و هنرهای معماری مستحکم کمک کرده است.
- دستیابی به منابع غنی: کشف آمریکا به اروپایی‌ها امکان دسترسی به منابع طبیعی غنی مانند طلا، نقره و سایر فلزات گرانبها را فراهم کرد و باعث افزایش ثروت و توسعه اقتصادی آنها شد.
- تغییرات جمعیتی: کشف آمریکا تاثیر بسیاری در جمعیت جهان داشت. مهاجرت بزرگ اروپایی‌ها به سمت آمریکا، برده‌داری و تجارت بردهای سیاه، و نابودی بسیاری از سکانسان بومی عشایری، منجر به تغییرات عمده‌ای در ترکیب جمعیت ناحیه شد.
- جنگ‌ها و صراعات: کشف آمریکا به صراعات بین قدرت‌های اروپایی منجر شد. نبردهایی مانند جنگ‌های استعماری، نبرد آراکان و نبرد کوچی‌تسوبی در نیو انگلند در این زمینه قابل ذکر هستند.
- تبدیل آمریکا به قطب جدید: کشف آمریکا باعث تحولات بزرگی در ناحیه خود شد و آمریکا به یک قطب نوظهور در سیاست، اقتصاد و قدرت جهانی تبدیل شد.
تفکرات مردم آمریکا در زمان کلمبوس
در زمان کلمبوس، تفکرات و نگرش‌های مردمان بومی آمریکا متنوع بودند و به تنوع فرهنگی و اجتماعی آنها بستگی داشت. در اینجا برخی از تفکرات و باورهای مردمان آمریکا در زمان کلمبوس را بررسی می‌کنیم:
- ارتباط با طبیعت: مردمان بومی آمریکا یک ارتباط نزدیک با طبیعت داشتند و به آن عبادت می‌کردند. آنها به خوبی با منابع طبیعی اطلاعات داشتند و از آنها برای تأمین نیازهای خود استفاده می‌کردند.
- احترام به ارواح: مردمان بومی آمریکا باور داشتند که هر عنصر طبیعی و هر موجود دارای یک روح منحصر به فرد است. آنها احترام عمیقی به ارواح و قوانین طبیعت داشتند و سعی می‌کردند با آنها در تعامل صمیمانه بوده و متعادلی را حفظ کنند.
- تقدس مکانهای مقدس: برای مردمان بومی آمریکا، برخی مناطق و مکان‌ها به عنوان مکانهای مقدس تلقی می‌شدند. این مناطق ممکن بودند به دلیل منابع طبیعی غنی، رویدادهای مهم تاریخی یا ارتباط نزدیک با دین و باورهایشان، اهمیت خاصی داشته باشند.
- اعتقادات دینی: مردمان بومی آمریکا دارای اعتقادات و دین‌های مختلفی بودند. آنها به دیانت‌های پلیتئیستیک، شامانیسم، پن‌آمریکانیسم و دیگر سیستم‌های اعتقادی پیروی می‌کردند. دین برای آنها قسمت جدایی‌ناپذیری از زندگی و هویت بود.
- ارتباطات با روحانیت: روحانیت در جوامع مردمان بومی آمریکا نقش مهمی داشت. رهبران مذهبی و شامان‌ها به عنوان واسطه‌ها بین انسان و عالم روحی فعالیت می‌کردند و طبقه‌بندی وظایف مذهبی و روحانی داشتند.
- تبعیض جنسیتی: برخی از جوامع بومی آمریکا سیستم‌های تبعیض جنسیتی را در بر داشتند. در این سیستم‌ها، نسبت به جنسیت و نقش زنان و مردان، تفاوت‌هایی میان آنها وجود داشت.
- سیستم قومی: مردمان بومی آمریکا در برخی مناطق به صورت قبیله‌ای و دارای سیستم قومی عمل می‌کردند. هر قبیله خود را با نژاد، منشأ و تاریخچه مشخص می‌کرد و استقلال و خودمختاری قبیله‌ها در امور داخلی و خارجی حفظ می‌شد.
- تقسیم کار و اشتغالات: در جوامع بومی آمریکا، تقسیم کار و وظایف بین اعضای جامعه به شکلی مشخص صورت می‌گرفت. برخی فعالیت‌ها مانند شکار، کشاورزی، حرفه‌های دستی و مراسمات دینی به صورت گروهی و تعاونی انجام می‌شد.
مرگ کلمبوس
کریستوف کلمبوس در 20 مه 1506 درگذشت. پس از بازگشت او به اسپانیا و تحت تأثیر بیماری‌هایی که در سفرهای خود به آمریکا به دست آورده بود، وضعیت سلامتی او وخیم شد. او به مرکز درمانی لا رابیدا در والادولید سفر کرد و در آنجا در تاریخ 20 مه 1506 درگذشت. او در ابتدا در کلیسای سان فرانسیسکو براکیس در والادولید به خاک سپرده شد، اما بعدها جسدش به کلیسای سانتا ماریا د لاس کواترو تراویسراس منتقل شد.
مرگ کلمبوس پس از حیات بلند بحث‌برانگیز در سفرهای خود و تأثیراتی که بر قوم‌های بومی آمریکا داشت، رخ داد. همچنین، رویکرد کلمبوس نسبت به استعمار و تسخیر سرزمین‌های جدید نیز مورد انتقاد و بحث زیادی قرار گرفت.
